Bonjour tout le monde,
Alles goed, nog genoten van de warme nazomer?,
hier was het ook zacht, twee mussen zijn bezig een nest te bouwen
onder ons pannendak, en dat half november, weten zij veel.
- Het is een canard als je denkt dat het franse woord voor eend
deux-cheveaux is -
Op de wereldomroep hebben we net de intocht van Sinterklaas gehoord,
en het is op de televisie voor de 50ste keer uitgezonden in Nederland,
(het was vorige week 12 november de 70ste verjaardag van de eerste
televisie-uitzending in Frankrijk, waarbij de Eiffeltoren als zendmast diende).
In augustus maakten we nog een foto van een wit uitgeslagen chocolade
kerstman en zijn collega Sinterklaas, in een muffig buurtsupertje.
Kerst is hier hèt feest, welliswaar één dag, maar er hangen hier maanden
lang, alsof het inbrekers zijn, allerlei levensgrote kerstmannen, aan
touwladders tegen de gevels.
Ook is men hier erg gecharmeerd van de lichtslangen, nerveus knipperend
in vele kleuren, tevergeefs naar de juiste sfeer zoekend.
Over een warme nazomer gesproken, het ging er hier ook heet aan toe,
enkele duizenden auto's zijn door ontevreden jongeren in brand gestoken in
de banlieue van een aantal grote steden.
(zie je de krantenkoppen al: ''kansloze jongeren lossen fileprobleem op!").
En dan zo'n minister van binnenlandse zaken, Nicolas Sarkozy, die ze
gemakshalve allemaal maar voor tuig uitmaakte, en daarmee olie op het vuur
gooide, alsof het niet genoeg was. Het zijn van oudsher achterstandsgebieden,
waar duizenden mensen in flatgebouwen, vaak zonder balkon en behoorlijk
buitengebied leven, en waarvan meer dan de helft zonder werk zit,
de regenten beloven er nu iets aan te gaan doen, we zullen zien.
Als wij nou binnen een maand geen geweldig proprieté aangeboden krijgen,
dan steken we onze auto in de fik.
We zijn dus nog druk op zoek naar onze plek, en we hebben een paar
bezichtigingen gedaan.
Van één ''maison de maître'' werden we gewoon misselijk, zo smerig was
het, buiten bevuilden schapen, honden, katten, geiten, kippen, duiven en
knobbeleenden het terrein, en binnen waren het de bewoners zelf, die er
een prehistorische leefwijze op na hielden.
Een ander object lag in een dal, je keek er zo bovenop, en dwars doorheen,
alsof er een komeet ingeslagen was.
Een orangerie bleek midden in een stadje te liggen en scheen al verkocht te
zijn, het was wel mooi.
Ze laten interessante objecten vaak na de verkoop op Internet staan om
klanten te trekken, in de etalages gebeurt het zelfde, en zelfs op de sites
van de notarissen.
Dan was er nog een gites/sauna-complex bij Albi, we volgden de makelaar
en stapten uit voor het fraaie geboortehuis van de 18e eeuwse zeevaarder
Lapeyrouse, aan wie in Albi zelfs een heel museum gewijd is, maar de
makelaar wenkte ons de andere kant op, en daar lag het gedoe, deels van
hout, deels van steen en grotendeels van Purschuim.
De heer des huizes had het allemaal zelf gemaakt, het leek op een decor uit
een spaghetti-western, overal schrootjes, karrenwielen, klapdeurtjes, afdakjes
met anderhalve dakpan en losliggend klik-laminaat.
Het saunagedeelte en het zwembad lagen achter de "range" en deden qua
afwerkingsgraad zeker niet onder voor de rest, dus gingen we maar weer,
en bedankten voor het vermaak.
Het terrein waar we van de zomer stonden is te koop, het terrein waar we nu
verblijven is ook te koop (maar niet geschikt) we lieten de beheerders behoorlijk
schrikken, omdat de eigenaren hun personeel niet hadden ingelicht.
Lissart, het eerste terrein zou een optie kunnen zijn ware het niet, dat de
eigenaren het persé als naturistenterrein willen verkopen, en wij willen alleen
een saunagedeelte naturistisch.
We hebben nog een aantal exposities bezocht o.a. een fotografieproject
verdeeld over 5 steden, vooral in Albi en Gaillac waren we zeer onder
de indruk van het werk, fraaie vervreemde portretten (niet gekunsteld),
dramatische expressie in zwart-wit, mooi gepresenteerd.
In het park Rocheguide (Albi) bezochten we een groeps-expositie
(dat schrijven we maar niet aan elkaar, komt de mail misschien niet
door de spamfilters), schilderijen en fotografie van verschillende kunstenaars
op behoorlijk niveau. Als je dan langs de kunst en passant door
een raam het park in kijkt, zie je de pétanque-spelers in de vlekkerige
schaduwen van de platanen onverstoorbaar hun jeu boulen.
In Albi was een fototentoonstelling in een oude waterkrachtcentrale, waar in
de turbineruimte een ''son et lumière'' was, spannend, wel claustrofobisch
zo onder het waterniveau.
De hele centrale is nu een museum, ''le saut du Tarn'' (de sprong van de Tarn).
In Ambialet, hoog op een berg, in een oud kerkje zijn we naar een andere
fototentoonstelling geweest van een jonge fotografe, met als thema de
Tarn, mooie landschapsfotografie met oog voor detail.
In de mediatheek van Albi was een expositie van "Incunables", (wiegendrukken)
zo worden de boeken genoemd vanaf de uitvinding van de boekdrukkunst
ca 1450, tot 1500.
(Als derde stad van Frankrijk had Albi, zelfs al voor Toulouse, een drukkerij).
Er zaten een paar aardige exemplaren bij, maar wij zijn zeer verwend,
omdat we veel van dit soort boekwerken, met handgeschilderde
miniaturen en gouden verluchting, onder ogen hebben gehad door ons
fotografiewerk voor Museum Meermanno Westreenianum in Den Haag.
Drie wereldwijd zeer beroemde broers, Paul, Herman en Johan van Limburg
uit Nijmegen schilderde aan het franse hof omstreeks 1400, ze hielden zich
bezig met het illustreren van de destijds nog handgeschreven boeken.
Zij behoren tot de top van de Middeleeuwse schilderkunst.
Expositie in Nijmegen zie: www.gebroedersvanlimburg.nl
Men wordt hier in de buurt met kleine postertjes enthousiast gemaakt om
een cursus Engels te gaan doen, het affiche toont de silhouetten van John
Steed en Emma Peel, hier bekend als ''Châpeau Melon et Botte de Cuire''.
Het grappige is dat de ''Wrekers'' hier altijd nagesynchroniseerd
(Frans gesproken) zijn, dus niemand heeft ze ooit Engels horen spreken.
We hebben foto's gemaakt op het plaatselijke basisschooltje waar de
kinderen naar de zonsverduistering keken, ze hielden gele eclipsschijfjes
met filter voor hun gezicht, lollig om te zien. De foto's konden ze goed
gebruiken voor hun website.
Gisteren kwamen er twee kinderen van die school om loten voor de lotto te
verkopen.
De te winnen prijzen zijn, droge worsten, gerookte hammen en karaffen wijn.
Dus dat wordt volgende week vrijdag een spannende avond;-)
In de nacht van woensdag op donderdag (16-17 nov.) wordt de Gaillac primeur
gepresenteerd, ze zijn de ''salle polyvalente'' al aan het versieren.
Een paar weken geleden hoorden we op de radio dat de 17 jarige zoon van
Dominique de Villepin (de premier hier) 's nachts was aangehouden met een
aantal andere jongeren in het 16de arrondissement van Parijs, wegens
openbare dronkenschap en ordeverstoring.
Toen de agenten de jongeren wilden oppakken, zei Arthur de Villepin,
''weet je wel wie ik ben?'' hij belde met zijn mobieltje zijn vader, en gaf
de telefoon aan een van de agenten. Na het telefoongesprek konden de
jongeren weer gaan.
Als dat enge jongetje hier ooit premier ..........grrrrrrrrr!
Ergens in de grote zomervakantie van 1965 ging ik (Maarten) uit logeren vanuit
Voorburg naar Purmerend. Er moest een korte broek gekocht worden, en dat
gingen wij, mijn moeder en ik doen op het Oranje Nassau-plein bij de firma Bontje.
We kwamen de winkel binnen en daar zat een soort zwerver op een keukenstoel,
ik besteedde er verder geen aandacht aan.
We zochten een broek uit, het werd er een van donker blauwgroen synthetisch
kriebelmateriaal, die de hele zomer mijn benen zou schuren.
Op naar de kassa, langs de keukenstoel, en daar stelde de zwerver voor dat
ik op zijn schoot kwam zitten, ik stemde toe, zo was ik in die tijd, hij zei dat hij
Swiebertje was, ik zei dat ik Maarten was, ik kende hem niet, -misschien die
meneer van het Tarvo moutbrood etiket van achterop de grote meelwagens?-
Met een hand vol schuimpjes en een," tot ziens!", verlieten we de winkel.
- Joop Doderer is begin september op 84 jarige leeftijd overleden -
Toen Neil Armstrong in 1969 voet op de maan zou gaan zetten werd er bij ons
een televisietoestel aangeschaft, natuurlijk keken we daarvoor soms TV
bij buren en vriendjes, zoals in 1963 bij een soort tante in Amsterdam waar
we 50 meter vandaan woonden. Het aapje was doodgegaan in de eerste beaapte
ruimte vlucht. Later aapte de mens dat na.
-muslukt-
''Een mus heeft maandagochtend een poging gedaan het wereldrecord
dominosteentjes omgooien, te verbeteren.'' aldus de Telegraaf.
Op de wereldomroep, hoorden we dat ergens in het noorden van Nederland
de recordpoging dominostenen laten omvallen wordt voorbereid.
Wij hebben bij goede vrienden, enkele malen ''Mister Domino'' ontmoet, en
begrijpen wat voor zenuwslopende organisatie hiermee gemoeid is.
Een mus was in de hal de boel aan het verstieren, en had al vele duizenden
steentjes doen omvallen, door gefladder en uitwerpselen. Het lukte niet om het
beestje te vangen, en uiteindelijk is het met een luchtbuks doodgeschoten.
De kritiek was niet van de lucht: ''Als er een medewerker struikelt, en er vallen
steentjes om, dan wordt íe toch ook niet meteen doodgeschoten?!'' aldus een
woordvoerder van de Dierenbescherming.
De schutter wordt bedreigd met de dood, en lijkt nu vogelvrij.
De Dierenbescherming stelt verder, dat de provincie een vergunning had
moeten afgeven, voor het doden van een beschermd dier.
Radio 538 looft een beloning uit van 4000 euro, voor wie de poging van de
mus, voor vrijdagavond afmaakt, waarbij alle stratenmakers van Nederland
opgeroepen worden om rondom de evenementenhal, het een en ander met
trilplaten kracht bij te zetten.
In Frankrijk kijken vrijdagavond ruim zeven miljoen mensen naar dit evenement
in een avondvullend programma vanuit Leeuwarden.
In Nederland zijn in alle grote steden condoléanceregisters geopend op de
gemeentehuizen, en er zijn 10 dagen van nationale rouw afgekondigd,
waarop iedereen gesluierd moet zijn, behalve de gevleugelde vrienden,
en daar had de heer Pieter van Vollenhove desgevraagd wel oren naar.
Hare majesteit de Koningin en premier Balkenende hebben inmiddels
een condoléancetelegram aan de nabestaanden van de mus gestuurd en
zullen het volk vertegenwoordigen tijdens de begrafenisplechtigheid die
geleid wordt door bisschop Muskens.
Een rechtstreeks verslag van de gezamelijke omroepen wordt van commentaar voorzien, door RTL
verslaggever Conny Mus die hier speciaal voor uit Israël is komen vliegen..
"had ik net m'n antigriepprik gehaald'' zei de mus tegen Petrus.
Gezien: grote groene specht, twee reeën vlak voor de auto in de Montagne Noir,
een bergeend, twee dode dassen, en een Canadese zwaan.
Overigens veel mussen hier.
We reden hier in de buurt en plotseling was er die grote slang op de weg,
ontwijken kon niet meer, hij richtte zich hoog op ter verdediging, we zoefden
eroverheen en zagen het arme beest in de achteruitkijkspiegel wild kronkelend
creperen. We konden niets doen.
En dan was er ook nog een stel pimpelende mezen.
O ja, we hebben zojuist de Gaillac Primeur geproefd, het was niet moeilijk
ons over te halen er een doosje van mee te nemen.
Dat was het weer even uit het franse leven,
We wensen jullie een ''heerlijk avondje'', au revoir en tot mails,
Pauline en Maarten