Bonjour tout le monde,

we hopen dat alles goed met jullie gaat. Hier wordt hard gewerkt, dat is af en toe erg hectisch.

Sinds ruim drie weken wonen we op Les Landes, weliswaar in een caravan, maar wel thuis. Het was de elfde verhuizing in ruim twee jaar, we moesten drie keer rijden, zoveel spullen hebben we in die tijd verzameld.

Hier volgt het nieuwe adres en telefoonnummer (vaste telefoon):

Pauline Janmaat, Maarten Verheijen

Les Landes

81140 Cahuzac sur Vère

France

telefoon: 05 63 40 58 42      vanuit NL: 0033 5 63 40 58 42

ons mobiele nummer is ongewijzigd en blijft dus: 06 23 27 71 50

We hebben nog geen Internetverbinding ter plekke.

 

We zien de zon opkomen en weer ondergaan aan de horizon, zonder belemmering, dat is echt fraai.

De eerste gasten zijn reeds gearriveerd, het is een torenvalkstel dat zich gehuisvest heeft in een van de schuren.

Aan hun gedrag te zien in de dichtsbijzijnde boom en op de electriciteitspaal, lijkt het erop dat ze een gezin gaan stichten.

Begin april zal er aangevangen worden met de renovatie van het dak en het vernieuwen van de pannen, dus daar zullen de van der Valkjes niet blij mee zijn in de kraamkamer.

Ook is er toch weer een zevenslaper, hij was klaarwakker toen we hem zagen in een van de schuren.

We menen al twee boerenzwaluwen gezien te hebben, en zien regelmatig een groene en een bonte specht in de tuin.

Gisteravond zat er een zwarte roodstaart (vogel) gevangen op de parterre, zeer gestressd zocht 'ie een uitweg maar alle ramen waren dicht. We zetten een raam open en na wat gefladder hervond het beestje uiteindelijk z'n vrijheid.

Op ons terrein staan veel paarse bosviolen, orchideen en wilde geraniums al in bloei. De sering rond de waterput loopt al uit, in de omgeving staan de mimosa en irissen in bloei.

We wonen dus bij ons huis in een caravan. Hij staat in een belendende schuur. Het is een goede tussenoplossing omdat we nu ter plekke zijn en niet meer hoeven te pendelen naar het chalet op Domaine du Cèdre.

 

We hebben al een nieuwe badkamer gereed en zijn o.a.met onze toekomstige eigen badkamer bezig.

In de ruimte naast ons op de parterre hebben we provisorisch een kookgelegenheid ingericht; twee schragen en een blad met daarop een blauw tweepits butagas-campeercomfort. Het is er wel koud want een huis met zulke dikke muren en op rotssteen gebouwd, houdt lang de koude vast. Het is hier zo koud dat we diepvriesmaaltijden eten, die warmen we dan wel op, met een winterjas aan en dan snel de behaaglijke caravan in om niet te vernikkelen, we lijken dan wel kerstboomverkopers.

Gelukkig hebben we ook nog blikken erwtensoep uit Nederland. Want maart roert z'n staart; momenteel is het drie graden en in de bergen zien we sneeuw liggen er viel hier motsneeuw bij een snijdende noordenwind. Twee weken geleden was het nog vierentwintig graden met zon, het leek alsof de lente begonnen was, maar er is nog even een polair-intermezzo.

De werkzaamheden vorderen, hoewel Maarten met een elleboogblessure (beter bekend als de tennisarm) kampt. Een maand lang, drie keer per week kinétherapie en eigenlijk totale rust verplicht. Maar dat is niet uitvoerbaar in deze situatie.

Alain, de allesweter, helpt ons regelmatig met verschillende klussen. Op het ogenblik zijn we o.a. met de electriciteit bezig en het loodgieterswerk. 

 

Vorige week vrijdag is er een betonafwerkvloer gemaakt. Ze kwamen met z'n drieen, de metselaar met zijn zoon die de betonmolen bediende en de kruiwagens reed, en een wat een oudere man die ook meewerkte. 's Morgens bij aankomst werden er zoals gebruikelijk handen geschud, de oudere man zei: ''goedenavond'', de metselaar had hem verteld dat wij uit nederland kwamen. In 1974 had hij een tijdje in Maassluis gewerkt, maar was bij een controle opgepakt omdat hij niet over de juiste papieren beschikte, dus werd hij gratis en begeleidt door de nederlandse politie terug naar Casablanca gevlogen, ''ik kreeg zelfs een slof sigaretten van ze'', vertelde hij met een grote grijns. 

Hij heeft goede herinneringen aan Nederland en de nederlanders en gaat regelmatig terug om vrienden te bezoeken.

Leuke berichten uit NL: de ''come back'' van Flipje van Tiel uit de Betuwe, en dit is belangrijk nieuws, het brengt de Betuwe weer op de kaart, want vergeet niet dat de Betuwe genoemd is naar de batavieren die er het eerst woonden. Grappig te weten dat de naam Frankrijk is afgeleid van de Franken, een Germaans volk dat zich tot diep in dit land vestigde vooral als je dan bedenkt dat Duitsland en Frankrijk vaak in oorlog met elkaar zijn geweest. 

 

Drie nederlandse middelbare scholieren - twee jongens van 17 en een meisje van 15 - hebben een eeuwenoud wiskundig raadsel opgelost; de getallenreeks van een magisch vierkant. Hier bogen zich al lange tijd vele wiskundigen en andere wetenschappers over. Ze hebben er weken hun hoofden over gebroken, een knap staaltje.

 

Een bouwkundige is voor ons bezig bouwtekeningen te maken en zal vervolgens vergunningen aanvragen.

Wij bedenken en ontwerpen wat er moet komen en hij tekent het uit en bekijkt of alles volgens de regels en normen uit te voeren is. De fransen zijn de laatste jaren erg streng geworden wat betreft bouwnormen. Als men zich niet aan de regels houdt is er een grote kans op flinke boetes, zeker als je je voor publiek open stelt. Ook wat betreft milieu-eisen is men zeer streng, hoewel we laatst bij de puinstortplaats een paar goed verpakte pakketten met asbest bij ons hadden die we gewoon bij het huisvuil mochten dumpen.

 

Op de franse televisie was er een item over een school in Engeland, waar jonge kinderen de franse taal leren. Die kinderen vinden het erg leuk maar denken dat het een soort neptaal is en geloofden niet dat er werkelijk mensen zijn die frans spreken. Hier in Frankrijk leren de kinderen wel engels maar de uitspraak is een groot probleem omdat nooit iemand engels hoort spreken; de nationale frustratie.

 

We komen regelmatig bij Brico depot, waar we dus van Alain eigenlijk niet mogen komen, omdat hij de kwaliteit te slecht vindt, we vinden hem nogal doorgeslagen met die dingen. Als je er 's morgens vroeg komt staat er op een tafel bij de ingang een koffietap klaar, schalen met daarop verschillende soorten worst in plakken gesneden, ernaast mandjes brood, een soort petit dejeuner voor de bricoleurs, zwart- en witwerkers, het is een vroege hangplek. 

 

Als je op tijd bent staan er nog geen lange rijen voor de kassa's waarvan er acht zijn en telkens maar twee open. Wanneer je dan aan de beurt bent, komt het nog al eens voor dat er net een cassierewisseling is of een andere kassa open gaat, en dat er dan uitgebreid wordt gekust, eerst links dan rechts, maar ook andere collega's in de wandeling kussen elkaar en-passant. Dit zijn de gewenste intimiteiten voor de fransen, het is grappig om te zien, en ze laten je er rustig even voor wachten.

Bij de Géant waren we naar schakelmateriaal aan het kijken, Maarten had een losse schakelaar in z'n hand en drukte erop, op dat moment ging in het hele gebouw de electriciteit uit, en we stonden plotseling in het duister.  Maarten drukte weer op de schakelaar en het bleef donker, dus die namen we niet.

De lente voor de meteorologen is begonnen en drie weken erna ook de lente voor het volk maar de temperaturen stagneren nog, krijgen we dan nu het ''vrieskasteffect''?


Dat is het weer even uit het franse leven, au revoir, tot bels of mails,


Pauline en Maarten