Hallo allemaal,

hopelijk alles goed? De Tour is weer begonnen, ook al is na al die dopingaffaires de lol er wel wat af, als ze maar goed door blijven spitten; ''was Joop Zoetemelk misschien toch niet de eeuwige tweede''?!.

Hier is de hectiek onveranderd, dit is ook de reden waarom we lang niet van ons hebben laten horen. We beschikken nu zelf over Internet, dit scheelt veel tijd en moeite. 

In het woonhuis hebben we bijna alles in orde om er binnenkort zelf te kunnen wonen. Dan zal ons nomadenbestaan ten einde zijn en kan onze kleding weer in een kast, op het ogenblik bestaat onze kledingkast uit twee schragen en een binnendeur als tafelblad met daarop vijf reistassen met kleding  en daaroverheen een dekzeil tegen het stof, in de halfduistere schuur heeft het iets weg van een mausoleum zoals onze kleding daar opgebaard staat.

Verder zijn er veel zaken die onze aandacht vragen. Een deel van de bouwaanvragen is de deur uit, we hebben een aantal offertes voor de fosse toutes eaux ( septic tank voor alle afvoer ) , hiervan schrokken we behoorlijk en we zijn nu aan het uitzoeken of we een deel zelf met behulp van onze Alain (de allesweter) en het graafwerk door onze dakman kunnen laten doen. 

Het gras staat hier inmiddels ruim een meter hoog, dit kan onze maaimachine niet aan dus wordt het deze week met een tractor gedaan. Het voorjaar was vrij nat en dus was het telkens niet geschikt om te maaien.

Op een paar details na is het hele dak vernieuwd. De komende week wordt het afgemaakt. De dakman zat omhoog omdat zijn maatje z'n hand had verwond met een slijpschijf, dit was op een andere werkplek.

We waren vanmorgen op het zomerfeest van ons dorp, dit duurt twee dagen. Toen we aankwamen was er juist een ceremonie aan de gang, heel merkwaardig tussen de drukte van de vlooienmarkt was er een korte plechtigheid bij het oorlogsmonument. De burgemeester hielt een korte toespraak, de vereranen legten een bloemstuk en een trompet blies het reveil. Na een minuut ''stilte'' nodigde de burgemeester de omstanders uit op het aperitief. 

Even later schudden we hem de hand, '' nu ik jullie toch zie'', zei hij, ''de aanvraag voor de privatisering van de communale weg is afgewezen, en wel door de verkoper''. We schrokken ervan, dit hadden we absoluut niet verwacht en de burgemeester ook niet, ze hadden alle medewerking toegezegd.

We zullen er achteraan moeten gaan -we begonnen ons al te vervelen, dus dat komt goed uit- want het heeft allerlei consequenties.

Even later schonk de burgemeester ons een ''Kir'' in, witte wijn met creme de cassis, aan de lange tafel. We wandelden al nippend langs alle kraampjes, een stralende zon en een gemoedelijke sfeer.  

Gezien:

In onze woonkamer hadden we tijdens de werkzaamheden een verrekijker gericht staan op een rond gat in een eikenboom zo'n twaalf meter van het huis. Eerst kwam het echtpaar Hop de woning inspecteren, enige tijd later was een spreeuwenstel er grote schoonmaak aan het houden, veertjes, takjes, strootjes, alles werd eruit gegooid. Terwijl ze binnen druk bezig waren kwam een van de Hoppen toch nog eens even kijken, die schrok zich een punkhoed en vloog hysterisch krassend weg toen de spreeuw even z'n kop liet zien. De spreeuwen waren kennelijk ook geschrokken want ze zijn niet meer teruggekomen. Later zagen we twee pimpelmezen, dronken van verliefdheid, het holletje onderzoeken. Onderaan de boom zaten twee roodkopklauwieren een bezichtiging te overwegen.

Uiteindelijk heeft geen van de stellen de woning betrokken, misschien voelden ze zich teveel bekeken door ''big broeder'' ( een nestkastenwebcam op Internet van de vogelbescherming in NL ).

In een kleine muuropening zat een merel op een nest, maar door een flinke voorjaars-''orage'' vonden we de dode jongen met nest en al in de tuin.

In een van de schuren heeft een zwaluwstelletje een gezin gesticht, nu het nest te klein is en de jongen uitvliegen overnachten ze in een andere schuur en scheren ze dagelijks luid kwetterend over het terras. Ze confisceren nu steeds meer ruimten, en wanneer je een stal binnenloopt vliegen ze paniekerig rond, opgeschrikt, net als de twee duiven die daar een nest hebben die dan heftig  luid scharnierend naar buiten vluchten.

En dan is er nog steeds de Loir ( Zevenslaper ) het zijn er meerdere, tot nu toe hebben ze het gif overleefd, ( nogmaals iedereen adviseert ons om er zo van af te komen ) We hoorden 's nachts een beangstigend gegil van een dier in verstikking, en we dachten dat dit door het gif werd veroorzaakt, maar bij navraag bleek dit het tegenovergestelde, dit schijnt een lokroep van de mannetjes te zijn, het is maar wat je opwindt.

De tennisarm van Maarten heeft veel behandelingen nodig gehad om te genezen, drie keer in de week fysiotherapie,  de eerste sessies waren niet afdoende, er waren nog 12 behandelingen extra nodig. De praktijk is een maatschap van vier fysiotherapeuten die in een grote ruimte en een paar behandelkamers hun werk doen.